دسته: مقالات

پنج راهکار عملی برای کاهش استرس در زمان مواجهه با شرایط عدم قطعیت

قطعی‌ترین امر در زندگی عدم قطعیت است. همه ما موقعیت‌هایی مانند نگرانی از تعدیل نیرو در سازمان، تلاش برای افزایش درآمد در هنگام افزایش بی‌رویه هزینه‌های زندگی، انتظار برای گرفتن نتایج یک آزمون مهم و موارد دیگری از عدم قطعیت را تجربه کرده‌ایم. چالش‌های زندگی و دوره‌هایی از ابهام و عدم قطعیت از وجوه طبیعی زیست ما انسان‌ها هستند و به واسطه همین چالش‌ها است که ما رشد می‌کنیم. اما بیشتر ما وابسته به عادت‌هایمان هستیم و تنها زمانی احساس آرامش می‌کنیم که همه چیز طبق برنامه پیش برود. مواجهه با عدم قطعیت و احساس عدم کنترل بر جریان زندگی باعث ایجاد اضطراب و استرس در انسان می‌شود.

مریم پس از دو سال بیکاری اخیراً به طور آزمایشی در یک شرکت بازرگانی استخدام شده است. با تحولات اقتصادی اخیر، زمزمه تعدیل نیرو و حتی توقف فعالیت‌های شرکت به گوش می‌رسد. برخی از همکاران با شیطنت به وی گوشزد می‌کنند که شرکت حتی در فکر برکناری نیروهای قدیمی و بسیار ارزشمند خود هم هست و طبیعی است که نیروهای کم تجربه‌تر زودتر اخراج شوند. مریم به شدت دچار اضطراب و استرس شده است. دو هفته اخیر دائماً درگیر مشکلات گوارشی بوده و حتی مجبور شده است که از چند روز مرخصی استعلاجی استفاده کند، با وجود آنکه می‌داند در چنین شرایطی غیبت از کار می‌تواند خیلی برای وی گران تمام شود. شب‌ها خواب منظمی نداشته و دائماً کابوس اخراج شدن را می‌بیند. روزها سر کار دچار خواب‌آلودگی، عدم تمرکز و احساس کسالت است و همین قضیه شدیداً بر کیفیت کار وی تاثیرگذاشته است.

به نظر شما در چنین شرایطی چه رویکردی برای مریم مفیدتر است؟ دامن زدن به نگرانی‌ها و اضطراب و در نتیجه قطعی کردن اخراج خود به دلیل اختلال جسمی، روانی و افت کیفیت کار؟ و یا تلاش جهت بهبود وضعیت با قبول شرایط موجود؟

مغز ما طوری طراحی شده است که هنگام کمبود اطلاعات و مبهم بودن آینده، به‌جای فعال شدن بخش منطقی آن، بیشتر دستگاه لیمبیک و وجه احساسی ما به کار می‌اُفتد و در نتیجه واکنش‌های شدید ترس و اضطراب از خود بروز می‌دهیم. این واکنش‌ها شاید در زمانی که انسان غارنشین وارد غاری ناشناخته می‌شد مفید بودند و فرد را در برابر حمله حیوانات و خطرات ناشناس دیگر محافظت می‌کردند، اما در دنیای مدرن امروز و نیازهای روزمره ما اغلب جایگاهی سازنده ندارند.

واقعیت این است که ما نمی‌توانیم همه چیز را تحت کنترل خود درآوریم و باید تحمل خود را در برابر موقعیت‌های غیرقابل پیش‌بینی افزایش دهیم. آبراهام مزلو در کتاب انگیزش و شخصیت خود، یکی از ویژگی‌های افراد خودشکوفا را درک عالم واقع به شکل کارآمد و تحمل و پذیرش عدم قطعیت بر شمرده است. هر چه بیشتر مهارت‌های مقابله با استرس ناشی از عدم قطعیت را کسب کنیم، از عوارض و آسیب‌های جسمی و روانی ناشی از آن بیشتر در امان خواهیم بود. poursinateb.com

در ادامه به چند راهکار مفید جهت مقابله با اموری که کنترل آن‌ها از دست ما خارج است، می‌پردازیم:

قدم اول: رها کنید.

اولین قدم در مواجهه با عدم قطعیت فقط پذیرش این حقیقت است که ما قادر نیستیم همه چیز را کنترل کنیم. تنها داشتن این باور سخت که من می‌توانم همه چیز را تحت کنترل خود داشته باشم و یا اینکه همه چیز باید همیشه قابل پیش‌بینی باشد، می‌تواند خود امری بسیار آسیب‌زا باشد. باید واقع‌بین باشیم و بپذیریم که عدم قطعیت ایده‌آل نیست اما می‌تواند قابل تحمل باشد. به جای کلنجار رفتن با اصل موضوع و تلاش برای به کنترل درآوردن آن بهتر است انرژی خود را متمرکز بر واقعیات و ارزیابی توانمندی‌های خود کنیم. به این ترتیب ممکن است بتوانیم کارهای خیلی مفیدی انجام دهیم. در نظر داشته باشیم که تنها چیزی که تماماً تحت کنترل ماست، واکنشی است که در موقعیت‌های مختلف نشان می‌دهیم و روشی است که با خود رفتار می‌کنیم. مریم هم پس از تفکر زیاد و دریافتن این موضوع که اضطراب وی برایش سودمند نبوده و او را چند قدم به از دست دادن کار نزدیکتر کرده است، با توصیه یک مشاور تصمیم گرفت که به جای خوردن حسرت شرایط ایده آل، واقعیت موجود را پذیرفته و خود به وخیم‌تر شدن موضوع دامن نزند.

قدم دوم: ارزیابی مجدد انجام دهید.

هنگامی که با عاملی استرس‌زا مواجهه می‌شویم، اولین کاری که ذهن انجام می‌دهد، یک ارزیابی اولیه از شرایط است. اگر در آن ارزیابی اولیه ما کنترل شرایط را خارج از توان خود ببینیم، دچار استرس و اضطراب می‌شویم. در این ارزیابی اولیه معمولاً ذهن ما بسیار محافظه کار بوده و کمتر خلاقانه عمل می‌کند. در چنین شرایطی بهتر است آگاهانه یک ارزیابی مجدد انجام دهیم و با دقت بررسی کنیم که پس از پذیرش شرایط موجود، واقعاً چه کارهایی می‌توانیم انجام دهیم و چه منابع و توانمندی‌هایی داریم. مهم این است که به جای منفعلانه نشستن و مضطرب شدن، دست به یک اقدام عملی بزنیم.

می‌توانیم مجدداً تمام احتمالات ممکن را بررسی کنیم و بهترین گزینه را جهت اقدام عملی انتخاب کنیم. همین شروع به یک اقدام عملی باعث کاهش اضطراب می‌شود. پس از آغاز این مداخله می‌توانید به خود افتخار کنید که در مسیر درست قرار گرفته‌اید. مریم با یک ارزیابی دقیق از توانمندی‌های خود به خاطر آورد که همیشه در دانشگاه از دانشجویان بسیار موفق بوده و نیازهای شغلی فعلی هم کاملاً منطبق بر توانمندی‌های اوست. تنها عدم مهارت در چند مورد از شرح وظائف اوست که رویارویی با چنان تقاضاهایی موجب اضطراب وی می‌شود. تصمیم گرفت به جای سپری کردن اوقات خود با استرس و اضطراب، در یکی از کارگاه‌های آموزشی متناسب با تقاضاهای شغلی خود ثبت نام کرده و کیفیت کار خود را ارتقاء دهد.

قدم سوم: بهترین نتایج را برای خود تصور کنید.

در موقعیت‌های سخت معمولاً ذهن ما بدترین نتایج را پیش‌بینی کرده و ما را ناامید می‌کند. این تصور منجر به استرس بیشتر شده و نیز احتمال شکست را بیشتر می‌کند. در عوض توصیه می‌شود که در چنین شرایطی بهترین سناریوی ممکن را برای خود تصور کرده و خود را در آن موقعیت خوب احساس کنید. در این صورت هم آرامش بیشتری به دست می‌آورید و هم با اعتماد به نفس بیشتر قدرت تصمیم‌گیری و عملکرد شما بهتر خواهد شد. مریم تصمیم گرفت به جای تمرکز بر احتمالات منفی، امیدوارانه به موضوع نگاه کند. سال آینده را در ذهن خود تصور کرد که به علت تلاش زیاد و نشان دادن توانمندی‌های خود، ارتقاء شغلی پیدا کرده و به سِمت بهتر و حقوق بالاتر رسیده است.

قدم چهارم: موفقیت‌های گذشته را به یاد آورید.

به خاطر بیاورید که قبلاً هم در زندگی شرایط سخت را تجربه نموده و مشکلات را از سر گذرانده‌اید. کمی تعمق کنید و به یاد آورید که قبلاً چه چیزی بیشترین کمک را به شما کرده است و اینکه در شرایط کنونی چگونه می‌توانید از روش‌های مشابه استفاده کنید. مریم به خاطر آورد که چند سال پیش که خود را برای کنکور آماده می‌کرد هم دقیقاً دچار همین علائم و حالات روحی و جسمی شده بود. در آن زمان برادر بزرگتر وی با توصیه‌های خود موجب بازگشت آرامش و موفق شدن مریم در کنکور شد. مریم کاغذ و مداد را برداشت و با یادآوری توصیه‌ها آنها را یادداشت و خود را برای به کارگیری آنها آماده کرد. وقتی به یاد آورد که تنها برنامه‌ریزی زمانی و مرتب کردن ذهن خود چقدر در آن زمان کمک‌کننده بوده، لبخند رضایت بر لبانش نشست.

قدم پنجم: فعالیت بدنی انجام دهید.

ورزش و فعالیت بدنی علاوه بر ارتقاء سلامت، اثرات مستقیم بر کاهش تنش ناشی از استرس در بدن دارد. سه اثر عمده فعالیت بدنی بر استرس عبارتند از:

  1. آزادسازی اندورفین یا واسطه شیمیایی ایجاد حس خوب در بدن.
  2. تمرکز بر ورزش و فعالیت بدنی باعث منحرف شدن ذهن از تنش روانی شده و با احساس آرامش همراه است. در ضمن انرژی ناشی از آزاد شدن آدرنالین در بدن، با فعالیت بدنی مصرف شده و باز هم به آرامش بیشتر بدن کمک می‌شود.
  3. ورزش منظم باعث بالا رفتن اعتماد به نفس در فرد و نیز بهتر شدن خُلق، کاهش اضطراب و بهبود کیفیت خواب می‌شود. تمام این موارد با کاهش استرس، احساس در دست داشتن فرمان زندگی را به فرد القاء می‌کند.

مریم قبلاً موفقیت‌های زیادی در زمینه ورزش شنا کسب کرده بود و تا قبل از شروع به کار، هفته‌ای سه روز را به ورزش مورد علاقه خود می‌پرداخت. یک دفعه به خاطر آورد که چقدر دلش برای استخر تنگ شده و شنا در آب چه آرامشی را برای او به ارمغان می‌آورد. حالا همان ساعات را در خانه نشسته و به خودخوری و نگرانی سپری می‌کند. سریعاً لباس پوشید و به استخر مورد علاقه‌اش رفت تا برای حداقل هفته‌ای یک جلسه مجدداً ثبت نام کند. poursinateb.com

توانایی در مدیریت شرایط توام با ابهام یکی از مهم‌ترین مهارت‌های ضروری برای زندگی امروزی است. حال که شما این مطلب را مطالعه کردید، مشخص است که به دنبال کسب مهارت‌هایی برای مقابله با عدم قطعیت هستید. همین تفکر و تجسس در این موضوع به شما کمک می‌کند که در مواجهه بعدی با اعتماد به نفس بیشتر و موفق‌تر عمل کنید. همچنین با تمرین چند راهکار ساده، به ابزارهای بیشتری برای مقابله با استرس مجهز شده و در ارزیابی اولیه خود، خود را توانمندتر ارزیابی کرده و کمتر دچار استرس خواهید شد.

منابعی جهت مطالعه بیشتر:Tips on Tolerating Uncertainty, Margarita Tartakovsky, https://psychcentral.com

https://www.mayoclinic.org

Ways Successful People Overcome Uncertainty, Travis Bradberry, https://www.forbes.com

بازنشر فقط با ذکر منبع poursinateb.com مجاز است.

 

بیشتر

آزار و خشونت جنسی در محیط کار

آزار جنسی

 

اشتغال یکی از اجزاء مهم رفاه و سلامت انسان‌ها است؛ اما زمانی که افراد آزار و خشونت جنسی را در محیط کار تجربه می‌کنند، اشتغال می‌تواند خود عاملی برای ایجاد آثار منفی بر سلامت جسم و روان گردد. شواهد بسیاری مبنی بر هزینه‌های بالای سازمانی ناشی از آزار و خشونت جنسی در محیط‌های کاری به‌علت عوارض حقوقی، اجتماعی، ساعات کاری از دست رفته و ترک شغل موجود است. در سال‌های اخیر بسیاری از کشورها این امر مهم را به طور گسترده‌ای مورد توجه قرار داده و در قوانین متعددی چون قوانین کیفری و سازمانی خود مد نظر قرار داده اند.

آزار جنسی در محیط کار به هر گونه رفتار ناخواسته لفظی یا جسمی جنسی یا جنسیتی اطلاق می‌شود که با انجام کارها و امور جاری تداخل داشته و یا یک محیط کاری ارعاب انگیز، خصومت آمیز یا توهین‌ آمیز ایجاد کند. آزار و خشونت جنسی در کلیه محیط‌های کاری اعم از تولیدی و صنعتی، دولتی و خصوصی، بزرگ و کوچک وجود دارد و سکوت و عدم گزارش آن به معنای فقدان آن نیست. بسیاری از موارد آزار و خشونت خارج از دید عموم و در موقعیت‌های خصوصی و بیشتر با اثرات روحی و روانی تا جسمانی اتفاق افتاده و دارای عوارض جدی بر قربانی و کارفرما هستند. آزار و خشونت در محیط کاری منجر به افزایش غیبت از کار، چرخش بالای پرسنلی و از دست رفتن کارکنان باارزش و نیز ایجاد وجهه منفی برای سازمان می‌شود. همانطور که ذکر شد، خشونت در محیط کار یک نگرانی مهم سازمانی و اجتماعی است زیرا موفقیت هر سازمانی بستگی به کارآیی پرسنل آن سازمان دارد و در ضمن انتقال شکایات خشونت و آزار به خارج از سازمان، می‌تواند اعتبار و آبروی سازمان را به طور جدی تحت تاثیر قرار دهد.

آزار جنسی همانطور که از نظر اخلاقی و اجتماعی غیرقابل قبول است، برای سازمان‌ها و محیط‌های کاری نیز تبعات منفی دارد. بنابراین کاهش و حذف آزار جنسی در محیط کار اقدامی است انسانی و اقتصادی.

بیشتر

بد خوابیدن زندگی تان را زیر و رو می کند

sleep disorders

اگر شما در به خواب رفتن یا در طول خواب خود دچار مشکل هستید و در طول روز احساس خستگی و خواب‌آلودگی می‌کنید، ممکن است به یکی از اختلالات خواب مبتلا شده باشید. خواب تنها به معنای فقدان بیداری نیست. مطالعات دهه‌های اخیر  روی خواب نشان داده که یک دوره خواب طی شب از مراحل مشخصی تشکیل شده است. برخلاف آنچه به صورت عمومی تصور می‌شود، مغز انسان در هنگام خواب به طور کامل فعال بوده و در هر مرحله از خواب فعالیت‌های خاصی در بدن ایجاد می‌شود. برخی از همین فعالیت‌های حیاتی هستند که باعث نشاط و عملکرد مناسب در روز بعد می‌شوند بنابراین ضروری است که تمام افراد خوابی درست و استاندارد داشته باشند.
دکتر سوسن صالح پور متخصص طب کار و بیماری‌های شغلی در گفت‌و‌گو با «ایران» می‌گوید: نیاز به خواب از فردی به فرد دیگر متفاوت بوده و نیز در هر فردی هم در طول دوره‌های مختلف زندگی تغییر می‌کند. بیشتر بالغان در شبانه‌روز به ۷ تا ۸  ساعت خواب نیاز دارند. اما باید در نظر داشت که آنچه اهمیت دارد تنها کمیت خواب نیست بلکه کیفیت خواب و مراحل مختلف خواب طی شده در طول شب نیز بر عملکرد فرد در روز بعد مؤثر هستند. یکی از اثرات مهم خواب، روی عملکرد فرد است. افراد برای داشتن عملکرد مناسب نیاز دارند که درست فکر کنند و از حافظه‌ شان به درستی استفاده کنند. هنگام خواب راه‌های عصبی لازم برای یادگیری و حافظه بسیار فعال هستند. حتی اگر
یک ساعت از خواب مورد نیاز ما کاهش یابد، در روز بعد قدرت تمرکز و زمان واکنش ما دچار اختلال می‌شود. مطالعات نشان‌داده‌اند افرادی که دچار کمبود خواب هستند، بیشتر احتمال دارد که در تصمیم‌گیری‌های خود دچار خطا شوند و این افراد اغلب ریسک‌پذیرتر از افراد دیگر هستند. نتیجه عملکرد ضعیف افراد در شغل و کارشان احتمال ایجاد ریسک، حادثه و خطا را در محل کارشان افزایش می‌دهد.
دکتر صالح‌پور تصریح می‌کند: عده‌ای از افراد معتقد هستند هرچقدر که خواب بیشتری داشته باشند سالم تر هستند اما این‌طور نیست. همان‌طور که کمبود خواب ما را مستعد بیماری و عوارض سلامتی می‌کند، پژوهش‌ها گویای این موضوع هستند که خواب بیش از ۹-۸ ساعت در شبانه‌روز نیز عوارض منفی بر بدن دارد. این عوارض عبارتند از: چاقی و دیابت، بیماری قلبی، افسردگی و سردرد.
وی در خصوص عواملی که باعث مشکلات خواب می‌شوند، می‌گوید: مقداری از مشکلات خواب به رعایت نکردن بهداشت خواب از قبیل مصرف کافئین، تماشای تلویزیون یا فعالیت بدنی شدید شبانه (  قبل از خواب) و… مربوط می‌شود. علل دیگر بی‌خوابی می‌تواند بیماری‌هایی نظیر افسردگی، استرس یا دیگر اختلالات خُلقی، بیماری‌های مزمن مثل آسم، آرتریت، آلزایمر و اختلالات تیروئید یا عوارض ناشی از داروی‌های مصرفی فرد باشد. گروه دیگری از بی‌خوابی‌ها مربوط به اختلالات خواب است که شایع ترین آنها عبارتند از اختلال بی‌خوابی مزمن، آپنه خواب، سندرم پاهای بی‌قرار و نارکولپسی.این اختلالات نیاز به بررسی و درمان پزشکی دارند.
این متخصص طب کار و بیماری‌های شغلی در خاتمه می‌گوید: شغل افراد نیز می‌تواند در کیفیت خواب شان تأثیر گذار باشد. اختلالی به نام اختلال خواب شیفت کاری وجود دارد که به علت کار در شیفت شب (شب کاری) یا شیفت‌های چرخشی ایجاد می‌شود. افراد مبتلا به این اختلال در خواب رفتن مشکل داشته یا در هنگام انجام کار، در بیدار و هشیار ماندن دچار مشکل هستند. این مشکل بر اثر اختلال در ریتم سیرکادین یا ریتم شبانه‌روزی بدن ایجاد می‌شود. ریتم شبانه‌روزی ما بر اثر تحریکات دریافت شده از روشنایی روز تنظیم می‌شود. در واقع تاریکی و روشنایی سرنخی است که با تنظیم ملاتونین بدن، به ما می‌گوید کی بخوابیم و کی بیدار باشیم. وقتی فردی در طی شب کار کرده و در روز بخواهد بخوابد، ساعت بیولوژیک بدن باید  روی خواب روز تنظیم شود که گاهی کار بسیار مشکلی است. افراد مبتلا به این اختلال ممکن است حتی تا ۴ ساعت کمبود خواب در طی شبانه‌روز پیدا کنند و نتیجه آن می‌تواند عملکرد ضعیف، کمبود انرژی و تمرکز، ریسک بالای خطا در کار و یا آسیب‌ها و حوادث شغلی باشد. البته تمام افراد شیفت‌کار دچار این اختلال نمی‌شوند. برخی از افراد طی مدت چند هفته خواب‌شان تنظیم می‌شود.
http://iran-newspaper.com/newspaper/page/5994/15/75800/0

 

 

بیشتر

استرس‌های شغلی، مانعی مقابل پیشرفت سازمان‌ها

 job stress

استرس شغلی، مانع پیشرفت سازمان‌ها / مقاله نوشته شده توسط دکتر سوسن صالحپور، انتشار یافته در روزنامه ایران به تاریخ ۲۰ تیر ماه ۱۳۹۴ :

صاحبنظران و اندیشمندان، استرس را بیماری شایع دوران مدرن و زندگی ماشینی معرفی کرده‌اند. انسان‌ها در عصر حاضر با کوهی از استرس و فشارهای عصبی زندگی می‌کنند. هرچند پیشرفت علوم و فنون توانسته موجب تغییر در زندگی فردی و اجتماعی انسان‌ها و روحیات آنها شود اما از سوی دیگر استرس را در جامعه بشری افزایش داده است. این موضوع به این دلیل نگران‌کننده است که استرس‌ها می‌توانند سلامت جسمی و روانی افراد را تهدید کنند.
دکتر سوسن صالح پور متخصص طب کار و بیماری‌های شغلی در گفت‌و‌گو با «ایران» می‌گوید: استرس شغلی، نوعی اختلال مزمن روانی است که معمولاً به علت شرایط سخت کاری ایجاد می‌شود. زمانی که تقاضاهای شغلی از توانایی‌های افراد در محیط کار بیشتر باشد، استرس ایجاد می‌شود و موجب تأثیر منفی در عملکرد فردی و سلامت جسمی و ذهنی می‌شود.  در حقیقت انسان هنگامی که احساس می‌کند کنترل موقعیت‌های خاص را از دست داده، دچار استرس می‌شود. از این‌رو هنگامی که تقاضاهای کاری با توانایی‌های فرد هماهنگ نیست او دچار استرس شغلی خواهد شد.  البته سختگیری‌های شغلی مناسب، مثبت بوده و عاملی ضروری برای ایجاد انگیزه محسوب می‌شود و در دستیابی به اهداف و کارآیی بیشتر فرد نقش مهمی دارد اما شرایط نامطلوب محیط کار، نه تنها بازده کاری، بلکه میزان cialis pas cher رضایتمندی افراد را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
هرچند وجود استرس در محیط کار غیر‌قابل اجتناب و غیر قابل انکار است اما افزایش بی‌رویه استرس‌های شغلی می‌تواند به کاهش عملکرد کاری، کاهش رضایت شغلی، غیبت‌های مکرر و افزایش ترک شغل و حتی افزایش هزینه‌های سازمان منجر شوند.  بنابراین استرس شغلی علاوه بر تأثیر منفی بر زندگی فردی و اجتماعی افراد، یکی از موانع مهم در بهره‌وری سازمان‌ها خواهد بود.  او با تأکید بر اینکه شناخت علائم استرس در بدن نخستین قدم در کنترل مؤثر استرس است، تصریح می‌کند: عوامل ایجاد استرس در محیط‌های کاری بسیار زیاد هستند که از میان آنها می‌توان به سه عامل تقاضاهای کاری، عوامل سازمانی و شرایط فیزیکی محیط کار اشاره کرد.
دکتر صالح‌پور با اشاره به عوامل مورد توجه در تقاضاهای کاری می‌گوید: تقاضاهای کاری شامل نوع و ماهیت شغل، حجم کار، ساعات کاری، شیفت‌های کاری، میزان تناسب کار با مهارت‌های فردی است که در صورت عدم تطابق با توانایی فرد می‌توانند استرس آور باشند.  وی در ادامه با تأکید بر برخی عوامل سازمانی در ایجاد استرس می‌گوید: از میان عوامل استرس‌زای سازمانی می‌توان به فرهنگ سازمانی، سبک‌های مدیریتی، میزان شفافیت اهداف و ساختار سازمانی و میزان حمایت از سوی کارفرما اشاره کرد.
به گفته این متخصص طب کار، مدیریت استرس و استفاده از آن برای خلاقیت و حرکت سریع‌تر به سمت اهداف سازمانی یکی از اولویت‌های مهم سازمانی است. او در ادامه توصیه می‌کند: مدیران سازمان‌ها می‌توانند با شناخت بهتر عوامل به وجود آورنده استرس و مدیریت کردن بهتر آنها و همچنین آموزش مؤثر کارکنان، از استرس‌های منفی و عواقب آن پیشگیری کنند. اما از آنجایی که واکنش هیچ دو فردی نسبت به عوامل استرس آور مشابه و یکسان نیست، این موضوع براحتی امکان پذیر نخواهد بود و نیازمند برنامه‌ریزی دقیق و صحیح و بهره‌گیری از دانش خبرگان خواهد بود. در حقیقت می‌توان گفت که استرس شغلی یک مشکل چندعاملی بوده و براحتی قابل تحلیل و تفسیر نخواهد بود.
سوسن صالح‌پور در خاتمه تصریح می‌کند: یکی از مهم‌ترین راه‌های کنترل استرس در محیط کار، ایجاد نگرش و باور درست نسبت به اهمیت استرس شغلی در میان مدیران سازمان‌هاست. در واقع نقش مدیران به چند دلیل در کنترل و مدیریت استرس سازمانی اهمیت دارد. در گام نخست می‌توان گفت مدیران می‌توانند به عنوان سدی، مانع ورود استرس به سازمان باشند یا برعکس می‌توانند باعث ایجاد استرس در سازمان شوند. با توجه به اینکه در ایران هنوز برای کنترل مؤثر عوامل فیزیکی و شیمیایی محیط‌های کاری، مشکلات و موانعی جدی وجود دارد طبیعی است که عوامل روانی محیط کار کمتر مورد توجه قرار گرفته و کنترل آنها از اولویت‌های سیاستگذاران سلامت شغلی نباشد.

لینک مطلب:

http://iran-newspaper.com/?nid=5974&pid=15&type=0

بیشتر

روز جهانی مبارزه با کار کودکان / کار کودکان، نه؛ آموزش با کیفیت، آری

۲۲ خرداد / روز جهانی مبارزه با کار کودکان

child labour

بر اساس آخرین بررسی‌های انجام شده توسط سازمان جهانی کار، تخمین زده می‌شود که در جهان حدود ۱۲۰ میلیون کودک بین ۵ تا ۱۴ سال به کار گرفته شده‌اند و در این گروه سنی نسبت جمعیت دختر و پسر مساوی است. تداوم کار کودکان ریشه در فقر و عدم وجود کار مناسب برای بالغین، عدم وجود حمایت اجتماعی و شکست نظام نظارت بر تحصیل کودکان و حداقل سن قانونی برای استخدام است.

دکتر امیر محمود حریرچی، جامعه‌شناس، تعداد کودکان محروم از تحصیل را در کشورمان ۷-۶ میلیون نفر اعلام کرده‌اند. طبق گزارش ایسنا، ایشان همچنین بیان کرده‌اند که در حال حاضر کودکانی که مطلقاً به عنوان کودکان کار و خیابان شناخته شده‌اند در تهران حدود ۳۰ هزار نفر هستند. حبیب الله مسعودی فرید معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور نیز تعداد کودکان خیابانی کشور را حدود ۷۰ هزار نفر اعلام کرده‌اند.

سازمان جهانی کار، امسال در روز ۱۲ جوئن (روز جهانی مبارزه با کار کودکان) خصوصاً بر اهمیت آموزش با کیفیت به عنوان اقدام کلیدی در مقابله با کار کودکان تمرکز کرده است. بسیاری از کودکان کار محروم از تحصیل هستند و برای گروهی هم که به مدرسه می‌روند، انجام کار در اولویت بوده و همین امر به اختلال در تحصیل آنان می انجامد. این عدم کسب مهارت و فقدان آموزش کافی در بزرگسالی منجر به درآمد و امنیت شغلی کمتر و حتی بیکاری میشود و در ضمن احتمال بالاتری وجود دارد که کودکان آنان نیز به گروه کودکان کار بپیوندند. شکستن این چرخه معیوب، یک چالش جهانی بوده و آموزش و تحصیلات نقشی کلیدی در این امر دارد.

این سازمان تاکید کرده است که آموزش اجباری و رایگان با کیفیت بالا تا سن قبل از حداقل سن قانونی اشتغال، یک ابزار کلیدی در خاتمه کار کودکان است. حضور در مدرسه علاوه بر کاهش قسمتی از ساعات کار کودکان، بستری برای آشنایی با مهارتهای کاری مورد نیاز برای اشتغال مفیدتر و پرسودتر در آینده است.

به گزارش ایسنا، خانم طاهره پژوهش، فعال حقوق کودک و عضو هیات مدیره انجمن حمایت از حقوق کودکان بیان کرده اند که این کودکان به درس خواندن علاقه دارند اما در حال حاضر مشکل ما در آموزش و پرورش، کیفیت آموزشی و آموزش‌های مبتنی بر تحقیر، تنبیه، سرزنش و… است و در نتیجه این گونه رفتارها خواهیم دید که این کودکان جذب بازار کار شده و در معرض آسیب‌های متعدد اجتماعی قرار می‌گیرند و زمانی که فرد دچار این آسیب‌ها شود نیز به کشور هزینه‌های زیادی تحمیل خواهد شد؛ در حالی که می‌توان به آسانی و با هزینه بسیار کمتر مدارس را احیا کرده و شرایط آموزشی را از نظر کیفیتی بهبود بخشید.

سازمان جهانی کار نیز متذکر شده است که در بسیاری از کشورها، مدارس در دسترس قشر کم درآمد فاقد منابع کافی هستند. تسهیلات نامناسب مدارس، کلاسهای شلوغ و نبود آموزگاران آموزش دیده همگی از عوامل محدودکننده آموزش بوده و بیشتر بازدارنده تحصیل هستند تا مشوق. نبود مدارس در دسترس و دوری راه در مناطق روستایی هم علت دیگر توقف تحصیل در مقطع ابتدایی است. این عوامل به صورت غیرقابل انکاری منجر به پیوستن کودکان به نیروی کار قبل از سن قانونی میگردند. بنابراین، سیاستهای ملی باید سرمایه گذاری کافی در آموزش و پرورش همگانی را تضمین کنند.

منابع:

World Day Against Child Labour – 12 June (IPEC)

ایسنا – درآمد روزانه ۵۰ تا ۷۰ هزار تومانی کودکان کار در تهران و انتقاد از اجرای طرح‌های پایش نشده

بیشتر