مقدمه: تهويه در کاهش ميزان پاتوژن هاي هوابرد در اتاق هاي ايزوله به ويژه اتاق هايي که بيماران مسلول در آن بستري هستند، نقش قابل توجهي دارد. اين مطالعه به بررسي تاثير تهويه بر ميزان تراکم بيوآئروسول هاي هوابرد در يک اتاق بيمار مسلول مي پردازد.
روش بررسي: در اين مطالعه تجربي به يک اتاق تک تخته بيمارستاني که در آن يک بيمار مبتلا به سل بستري بود 5 حالت تهويه که هر يک داراي 3 ظرفيت تهويه مختلف بود اعمال گرديد. در ضمن در هر حالت تهويه، تخت بيمار در 2 وضعيت مختلف و مجسمه يک نفر پرستار در کنار تخت قرار داده شد. در هر يک از اين حالات، از بيوآئروسل هاي موجود در هواي اتاق نمونه برداري محيطي به عمل آمد. بدين منظور براي هر حالت، 3 نمونه محيطي از هواي اتاق گرفته شد. نمونه برداري محيطي توسط دستگاه باکتري سمپلر و محيط کشت آگار خوني انجام و در آزمايشگاه پاتولوژي شمارش گرديد.
يافته ها: ميزان تراکم بيوآئروسول هاي کل در هواي اتاق بيمار با اعمال حالت هاي مختلف تهويه به طور معني داري (P<0.001) تغيير کرد. حتي با اعمال کمترين ظرفيت تهويه در بدترين شرايط هوادهي و هواکشي نيز ميزان تراکم بيوآئروسول هاي موجود در هواي اتاق نسبت به حالتي که در اتاق از سيستم تهويه استفاده نمي شد به طور معني داري (P<0.001) کاهش يافت. در بهترين حالت با ورود هواي تميز از طريق يک دريچه گرد سقفي و خروج آن از طريق يک مکنده خطي نصب شده بر روي ديوار (با 12 بار تعويض هوا در ساعت) ميانگين تراکم بيوآئروسول هاي کل به 25 کلني در هر متر مکعب کاهش يافت. در موثرترين حالت تهويه در صورت ثابت بودن نوع و ظرفيت تهويه اتاق، چيدمان تخت باعث کاهش 17.75% در ميزان تراکم آلاينده هاي نمونه برداري شده از هواي کل شد.

نتيجه گيري: نصب سيستم تهويه مناسب تعيين شده در cialis generique اين مطالعه براي اتاق هاي ايزوله توصيه مي شود.