سابقه و هدف:استرس گرمايي يکي از اصلي ترين و شايع ترين مشکلات در محيط هاي کاري است. فشار گرمايي بيش از حد مي تواند به نشانه هاي مختلف کلينيکي از جمله سردرد، تهوع و استفراغ بينجامد. هدف از اين مطالعه مقايسه رابطه همبستگي شاخص هاي استرس گرمايي دماي تر گويسان، استرين فيزيولوژيکي و استرين فيزيولوژيکي برپايه ضربان قلب با پارامترهاي فيزيولوژيکي دماي تمپان و ضربان قلب در يک صنعت شيشه است.
روش بررسي: اين مطالعه مقطعي بر روي 72 نفر کارگر مرد در يک کارخانه شيشه انجام گرفت. پارامترهاي جوي دماي خشک، دماي تر طبيعي و دماي گوي سان اندازه گيري و شاخص هاي استرس گرمايي برآورد شد. دماي تمپان و ضربان قلب نيز اندازه گيري شدند. داده ها با استفاده از تجزيه و تحليل آماري ضريب همبستگي پيرسون و اسپيرمن و رگرسيون خطي تجزيه و تحليل شد.
يافته ها: همبستگي بين دماي تمپان و ضربان قلب با شاخص ها معني دار بود (p-value<0.05). ميزان همبستگي بين شاخص دماي تر گويسان با ضربان قلب و دماي تمپان به ترتيب (0.208) و (0.214)، بين شاخص استرين فيزيولوژيکي با ضربان قلب و دماي تمپان (0.423) و (0.701) و بين شاخص استرين فيزيولوژيکي برپايه ضربان قلب با ضربان قلب و دماي تمپان به ترتيب (0.579) و (0.068) مي باشد.
نتيجه گيري: شاخص استرين فيزيولوژيکي نسبت به شاخص هاي ديگر همبستگي بيشتري با پارامترهاي فيزيولوژيکي اندازه گيري شده در اين مطالعه دارد بنابراين شاخص استرين فيزيولوژيکي براي ارزيابي استرس گرمايي در بين کارگران به عنوان بهترين شاخص معرفي مي شود.